Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ogłosić wyrok

  • 1 ogłosić wyrok

    • pronounce

    Słownik polsko-angielski dla inżynierów > ogłosić wyrok

  • 2 ogłosić

    глаг.
    • анонсировать
    • возвещать
    • выдавать
    • выдать
    • заявлять
    • издавать
    • издать
    • обнародовать
    • объявить
    • объявлять
    • огласить
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • предвещать
    • предзнаменовать
    • провозгласить
    • провозглашать
    • публиковать
    * * *
    ogło|sić
    \ogłosićszę, \ogłosićsi, \ogłosićszony сов. 1. объявить; огласить;

    \ogłosić mobilizację объявить мобилизацию; \ogłosić wyrok объявить (огласить) приговор;

    2. опубликовать
    +

    1. obwieścić 2. wydrukować, opublikować

    * * *
    ogłoszę, ogłosi, ogłoszony сов.
    1) объяви́ть; огласи́ть

    ogłosić mobilizację — объяви́ть мобилиза́цию

    ogłosić wyrok — объяви́ть (огласи́ть) пригово́р

    2) опубликова́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ogłosić

  • 3 wyrok

    m (G wyroku) 1. (kara) sentence
    - łagodny/surowy/sprawiedliwy wyrok a mild/harsh/just a. fair sentence
    - wydać wyrok to pass a sentence, to pronounce a sentence
    - uchylić wyrok to set aside a sentence
    2. (orzeczenie sądu) verdict, judgement
    - wyrok skazujący/uniewinniający a guilty/innocent verdict
    3. przen. (ostateczna decyzja) verdict 4. zw. pl książk. decree
    - wyroki losu decree of fate, divine decree
    - □ wyrok prawomocny Prawo judgement in force, effective judgement
    - wyrok zaoczny Prawo judgement in default
    odsiedzieć wyrok pot. to do time pot., to serve time pot.
    - wykonać wyrok Prawo to execute a sentence, to carry out a sentence
    * * *
    - ku; -ki; instr sg - kiem; m
    verdict, sentence

    wykonać ( perf) wyrok — to carry out lub execute a sentence

    * * *
    mi
    zwł. prawn. sentence; (= werdykt) verdict; (= decyzja) ruling; wyrok skazujący sentence, conviction, verdict of guilty; wyrok uniewinniający verdict of not guilty, acquittal; wyrok zaoczny judgment by default; wyrok w zawieszeniu suspended sentence; odsiadywać wyrok serve a sentence, serve l. do time; ogłosić wyrok pronounce a sentence; wydawać wyrok (na kogoś) pass a sentence (on sb); wykonać wyrok execute a sentence; zawieszenie wykonania wyroku stay of execution.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrok

  • 4 pronounce

    judgement
    ogłosić wyrok

    English-Polish dictionary for engineers > pronounce

  • 5 ogłaszać

    impf ogłosić
    * * *
    (-am, -asz); perf; ogłosić; vt
    to announce; (manifest, odezwę) to publish, to issue; (amnestię, niepodległość) to declare; ( konkurs) to announce; (wyrok, pracę naukową) to publish; ( stan wyjątkowy) to declare, to proclaim
    * * *
    ipf.
    1. (= podać do wiadomości) announce; (dekret, manifest, odezwę) publish, issue; (niepodległość, stan wyjątkowy) declare; ogłaszać wyrok pronounce sentence; ogłosić zawieszenie broni call a truce.
    2. (= opublikować) publish.
    ipf.
    1. (= przekazywać o sobie jakąś wiadomość) advertise.
    2. przest. (= uzurpować sobie tytuł) declare oneself.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogłaszać

  • 6 wydać

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydadzą, wydany сов.
    1) вы́дать

    wydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р

    wydać wspólników — вы́дать соо́бщников

    wydać resztę — дать сда́чу

    2) израсхо́довать, издержа́ть
    3) изда́ть

    wydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу

    wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з

    4) дать, устро́ить

    wydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.

    5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть
    - wydać zapach
    - wydać bitwę
    - wydać opinię
    - wydać wyrok
    - wydać na świat
    - wydać plon
    - wydać owoce
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydać

  • 7 wydąć

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.
    наду́ть

    wydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться

    wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́

    Słownik polsko-rosyjski > wydąć

  • 8 ogłaszać

    ogłaszać (-am) < ogłosić> (ogłoszę) wyniki bekannt geben; konkurs ausschreiben; wyrok verkünden;
    ogłaszać drukiem veröffentlichen;
    ogłaszać stan wojenny das Kriegsrecht verhängen;
    ogłaszać się v/i inserieren, eine Anzeige aufgeben

    Słownik polsko-niemiecki > ogłaszać

  • 9 ogłaszać

    ogłaszać [ɔgwaʃaʨ̑], ogłosić [ɔgwɔɕiʨ̑] <-szę, -si>
    I. vt
    1) ( obwieszczać) manifest, odezwę bekannt geben; konkurs ausschreiben; wyrok verkünden
    3) ( publikować) pracę naukową veröffentlichen
    4) ( wprowadzać w życie) alarm geben; stan wyjątkowy verhängen
    \ogłaszać się w gazecie in der Zeitung inserieren, eine Anzeige [ lub ein Inserat] aufgeben

    Nowy słownik polsko-niemiecki > ogłaszać

См. также в других словарях:

  • wyrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} orzeczenie sądu wydane po rozprawie, rozstrzygające spór (w procesie cywilnym) albo dotyczące winy lub kary (w procesie karnym) : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrok — m III, D. u, N. wyrokkiem; lm M. i 1. «w procesie karnym: orzeczenie sądu dotyczące winy lub kary; w procesie cywilnym: orzeczenie sądu rozstrzygające spór» Łagodny, surowy, sprawiedliwy wyrok. Wyrok skazujący, uniewinniający. Wyrok na… …   Słownik języka polskiego

  • ogłosić — dk VIa, ogłoszę, ogłosićsisz, ogłoś, ogłosićsił, ogłoszony ogłaszać ndk I, ogłosićam, ogłosićasz, ogłosićają, ogłosićaj, ogłosićał, ogłosićany 1. «podać do publicznej wiadomości, powiadomić ogół; obwieścić» Ogłosić dekret, manifest, odezwę.… …   Słownik języka polskiego

  • dekret — m IV, D. u, Ms. dekretecie; lm M. y 1. «akt prawny mający moc ustawy, wydawany przez organ inny niż parlament, np. przez organ władzy wykonawczej (prezydenta, rząd)» Dekret prezydenta o zmianie waluty. Ogłosić, wydać, zawiesić dekret. Dekret… …   Słownik języka polskiego

  • obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić …   Słownik języka polskiego

  • werdykt — m IV, D. u, Ms. werdyktkcie; lm M. y «orzeczenie sędziów przysięgłych, jurorów, komisji sędziowskiej itp.; wyrok, decyzja» Werdykt sędziowski. Jednomyślny, uniewinniający, skazujący werdykt przysięgłych. Werdykt jury konkursowego. Werdykt sędziów …   Słownik języka polskiego

  • wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

  • postanowienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. postanowić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}postanowienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. postanowienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • werdykt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. werdyktkcie {{/stl 8}}{{stl 7}} orzeczenie ławy przysięgłych, komisji sędziowskiej, jury itp.; wyrok, decyzja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Werdykt jednomyślny, niejednomyślny. Werdykt przysięgłych, sędziów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»